Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Αληθινές Ιστορίες..[Μέρος Τρίτο]

Ακόμα θυμάμαι τα ΠΜ της Μαρίας στο ΜΣΝ εκείνο τον καιρό..''Θέλω να σε ξαναδώ..κουράστηκα να ζω στο μαύρο και στο γκρίζο..:((('',''Σ'αναζητώ σαν πρωινό τσιγάρο που λαχταρώ στα χείλη να σε πάρω,σ'αναζητώ στης ερημιάς μου τον βυθό..''Και αφού όλοι επιμέναμε να ξεκολλήσει επιτέλους από τον φανταστικό της φίλο(ναι έτσι τον αποκαλούσαμε..),κι εκείνη φαινόταν να μελαγχολεί όλο και πιο πολύ,κι οι ψυχολόγοι σήκωναν τα χέρια ψηλά με την περίπτωση της,κάποια μέρα ειδα στο ΜΣΝ να γράφει"ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΩ!!".Η αλήθεια είναι πως όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να ξυπνήσουν και να δουν τα πράγματα όπως είναι,κι οχι όπως τα φαντάζονται ή όπως θα΄θελαν να είναι!Κάποιοι το καταλαβαίνουν αμέσως,κάποιοι άλλοι δεν ξυπνάνε ποτέ.Η Μαρία χρειάστηκε ένα μήνα!Έλα όμως που η ζωή είναι περίεργη σ'αυτά τα θέματα..και κάθε φορά που ξεχνάς ή ξεπερνάς κάποιον εκείνος εμφανίζεται μπροστά σου ως δια μαγείας!Έτσι λοιπόν,καθώς γυρνούσαμε από τα χριστουγεννιάτικα ψώνια μας προχθές και ήμασταν στιβαγμένες στο 608ακούμε μια φωνή απ΄το βάθος"ΜΑΡΙΑΑΑ!!"και ναι να μη στα πολυλογώ εμφανίστηκε μπροστά μας ως δια μαγείας!(Ααα ρε σύμπαν με τα ωραία σου!)και ναι αυτή την φορά ανταλλάξανε αριθμούς!και ναι ο Μιχάλης έδειχνε να ενδιαφέρεται πολύ για κείνη!και ναι ήταν και πολύ κούκλος!Και το ΠΜ της Μαρίας έγραφε σήμερα"Χριστούγεννα,χριστούγεννα ευτυχισμένα δε γίνονται καρδούλα μου χωρίς εσένα..''
*συνεχίζεται

5 σχόλια: