Φόβοι και φοβίες....

Πρόκειται για δύο συναισθήματα που κάθε άτομο σε αυτόν τον πλανήτη είναι βέβαιο πως έχει αισθανθεί.Κάτι όμως που παρά την "οικειότητα" του ανθρώπινου είδους με τις λέξεις αυτές δεν έχει παρατηρήσει κανείς είναι οτι οι δύο αυτές λέξεις απέχουν αρκετά ως προς το νοημά τους.

Ο φόβος είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό συναίσθημα που μπορεί να γίνει κατανοητό απο τους γύρω είτε μπορούν να το μοιραστούν μαζί μας είτε όχι.Σχεδόν πάντα αφόρα έναν υπαρκτό κίνδυνο ή μια απειλή που είναι εντελώς δικαιολογημένη.Συνεπώς δεν ειναι παράλογο να φοβάται κάποιος ν'αγγιξει τη φωτιά, να έρθει αντιμέτωπος με άγρια ζώα ή να διασχίσει ξημερώματα μονος του την Ομόνοια.
Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη παρόμοια κατηγορία συναισθημάτων που άπτονται τη σφαίρα του παράλογου.Πρόκειται για τις φοβίες.Αυτές έχουν να κάνουν με μη ρεαλιστικούς φόβους ενώ παραδόξως έχουν μεγαλύτερη ένταση και πιο δυσάρεστες συνεπειες.Δυστυχώς έχουν την ικανότητα να επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής μας και να μας πηγαίνουν  πισω σε παρα πολλά πράγματα.Με αλλα λόγια μας δυσκολεύουν χωρίς λόγο.

Οι φόβοι έχουν συγκριτικά μικρότερη επίδραση στη ζωή μας.Είναι λογικοί, διαχειρίσιμοι και μπορεί να τους καταλάβει ο καθένας ενώ κανείς δεν νιώθει ένοχος που φοβάται όπως ο υπόλοιπος κόσμος.Αντίθετα τις φοβίες μας καλούμαστε να τις αντιμετωπίσουμε καθημερινά.Επιδρούν στη ζωή μας και μας γεμίζουν ενοχές και αίσθημα ντροπής ή κατωτερότητας.Φυσιολογική αντίδραση αν λάβουμε υπ' όψην μας οτι οι φοβίες αφορούν τον καθένα ξεχωριστά και ποικίλουν απο άτομο σε άτομο.Αφού λοιπόν, πρόκειται για μια προσωπική ψυχική αντίδραση που εμφανίζεται ενώπιον μας καθημερινά είναι εύλογο να μας κάνει ελαφρώς δυσλειτουργικούς κατα κάποιο τρόπο.Για παραδειγμα, το να φοβομαστε τη φωτιά δεν μας κανει κακο αφου κανείς δεν θα μας αναγκάσει να έρθουμε σε επαφή με αυτή διοτι προκειται για κάτι αληθινά επικινδυνο.Το να έχει κάποιος όμως φοβική συμπεριφορά σε σχέση με τους κλειστούς χωρους τον κανει να ερχεται αντιμετωπος με τη φοβία του καθημερινά αφού κλειστοί χωροι υπάρχουν παντού και συχνα είμαστε υποχρεωμένοι να προσβαίνουμε σ' άυτους.

Είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό πως ένα φοβικό άτομο παρολο που συνειδητοποίει το πόσο παράλογη συμπεριφορά μπορεί να έχει καθώς και το οτι η φοβία του έχει ακίνδυνες αιτίες δεν μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση.Έτσι τα συμπτώματα μιας φοβίας ΄σε ενα άτομο γίνονται εμφανή ακόμα και στη σκέψη οτι θα πρέπει να αντιμετωπίσει το αντικείμενο του φόβου του.Οπότε καταλαβαινουμε οτι πρόκειται για κατι που ξεκινά απο το μυαλό αρα εκει θα πρέπει να επικεντρωθεί και η αντιμετώπισή του.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η αιτία που προκαλείται μια φοβία βρίσκεται στα χρόνια της παιδικής ηλικίας.Εξαρτάται απο το περιβάλλον, τα γεγονοτα και τα ερεθίσματα που λαμβάνει κάθε άνθρωπος.Αν ομως δεν αντιμετωπιστεί ολοκληρωμένα υπάρχει για παντα....καμια φορα μεγαλώνει ή μεταλλασσεται.Υπάρχουν περιπτώσεις που επιλέγουν να ελενξουν την κατάσταση με χάπια ή κατι παρόμοιο.Μπορεί τα αποτελέσματα να είναι εμφανή αλλα η διαχείριση του θέματος ειναι λάθος.Με τον τρόπο αυτό το φαινόμενο δεν εξαλείφεται, απλά καταστέλεται.Αλλοι επιλέγουν να ζητήσουν τη βοήθεια ειδικου ενω για άλλους κατι τέτοιο ειναι περιττό ή εξεραιτικά δύσκολο.

Σε κάθε περίπτωση όμως η αντιμετώπιση ειναι μονόδρομος.Ο μονος τρόπος για να νικήσουμε ό,τι μας τρομάζει είναι να το βρεθούμε απεναντί του!Να δοκιμάσουμε τις αντοχές μας και να αντλήσουμε απο μέσα μας όση περισσοτερη δύναμη εχουμε.Πρόκειται για εναν προσωπικό αγώνα που μπορεί ο καθένας να δωσει με τον εαυτό του.

Ετσι μπορεί να ανακαλυψει την υπεροχή του και να απολαυσει τη ζωή του απαλλαγμένος απο καθε ανασφάλεια!