Πως να επιζήσεις στο 608.. -Οδηγίες προς ναυτιλομένους-

Πως να επιζήσεις στο 608? Με υπομονή, αλλιώς τα πράγματα είναι δύσκολα. Το άρθρο αφορά, φυσικά, και κάθε άλλο αστικό λεωφορείο που είναι κατάμεστο από κόσμο, εκείνα δηλαδή τα λεωφορεία που ακόμα και το τελευταίο χιλιοστό πατώματος είναι κατειλημμένο από κάποιον επιβάτη. Είτε μας αρέσει, είτε όχι τα λεωφορεία είναι μέρος της καθημερινότητας μας. Και για την ακρίβεια, μας είναι απαραίτητα, αν σκεφτείς μόνο τι γίνεται κάθε φορά στις απεργίες, καταλαβαίνεις πλήρως την αναγκαιότητα τους. Κι αναμφισβήτητα είναι βολικά. Φαντάσου τι θα έκαναν όσοι δεν είχαν αυτοκίνητο για να μετακινηθούν? Θα έπαιρναν ταξί? Βολικό, αλλά πολυέξοδο. Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως τα αστικά λεωφορεία είναι βολικά και οικονομικά.

Τι γίνεται όμως όταν το λεωφορείο σου δεν είναι τόσο ονειρικό? Και τι εννοώ ονειρικό? Κάθε πρωί που φεύγω από το σπίτι μου και κατευθύνομαι προς την στάση, εύχομαι αρχικά να προλάβω το λεωφορείο και να μη το βλέπω να να φεύγει (FAIL), κι επίσης να μην περιμένω πολλή ώρα στη στάση. Βασικά θέλω με το που πατήσω το πόδι μου στην στάση να φτάσει το λεωφορείο και με το που μπω μέσα να επικρατούν ιδανικές συνθήκες, δηλαδή να είναι μισοάδειο, οπότε να βρω μια καλή θέση, να έχει ιδανική θερμοκρασία (ούτε πολύ ζέστη, ούτε πολύ κρύο) και να μοσχοβολάει χλωρίνη. Αν τα έχεις όλα αυτά, και δεν έχει και κίνηση, τότε είσαι βασιλιάς! Αν ωστόσο δεν γίνουν όλα αυτά υπάρχει θέμα, σοβαρό!!

Σε γενικές γραμμές, τι μπορεί να πάει συνήθως στραβά, όταν είσαι στο λεωφορείο, και πως να το αντιμετωπίσεις:

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 1: ΠΟΛΥΚΟΣΜΙΑ

Είσαι στη στάση και βλέπεις το λεωφορείο να πλησιάζει αγκομαχώντας προς το μέρος σου. Έτσι όπως το βλέπεις, φοβάσαι μήπως κάνει ένα ΄χραπ΄ και κοπεί στην μέση, γιατί δε άντεξε το πολύ βάρος. Το θέμα είναι πως έχεις αργήσει και δεν έχεις την πολυτέλεια να περιμένεις το επόμενο, το οποίο υπάρχει πιθανότητα να το βρεις εξίσου γεμάτο. Μπαίνεις στο υπερχειλισμένο 608. Τι γίνεται όταν σε ένα λεωφορείο που χωράνε 155 άτομα , μπαίνουν 200? Χαμός! Νιώθεις πως δεν μπορείς να αναπνεύσεις και παρακαλάς να γίνει ένα θαύμα και το λεωφορείο να βγάλει φτερά και να φτάσεις στιγμιαία στον προορισμό σου. Ωστόσο όταν τα πράγματα είναι τόσο χάλια να θυμάσαι πως μπορεί να γίνουν και χειρότερα. Πως?

-ΔΥΣΟΣΜΙΑ ΔΙΠΛΑΝΟΥ

Έχει τύχει σε όλους κι είναι μια εμπειρία που θα θέλαμε να ξεχάσουμε. Μπορεί ο διπλανός μας να έχει φάει σκόρδο μαζί με κρεμμύδι ή να έχει να κάνει μπάνιο από το περσινό Πάσχα. Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι ίδιο: εσύ να νιώθεις πως θα λιποθυμήσεις από τη δυσοσμία. Πως το αντιμετωπίζεις? Προσπαθείς να μετακινηθείς μακριά από τον 'ευωδιαστό' συνεπιβάτη σου. Αν δε τα καταφέρεις, προσπάθησε να ανοίξεις το κοντινό παράθυρο, αναζητώντας μια στάλα καθαρού αέρα. Αν και αυτό είναι αδύνατον, προτείνω να κατέβεις στην πλησιέστερη στάση και να περιμένεις το λεωφορείο. Καλύτερα να αργήσεις λίγο, παρά να πεθάνεις από ασφυξία, σωστά?

-ΚΛΕΦΤΗΣ

Όταν μπαίνεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς έχεις την τάση να βλέπεις τον διπλανό σου σαν το χειρότερο εγκληματία που μόλις δραπετεύσει από τη φυλακή και θέλει να σε κλέψει, να σε σκοτώσει και να σε βιάσει. Αυτή η τόση μεγάλη καχυποψία δεν είναι αδικαιολόγητη, καθώς τα περιστατικά κλοπής στα λεωφορεία είναι σχεδόν καθημερινά. Οι ελαφροχέρηδες βρίσκουν ευκαιρία με την πολυκοσμία του λεωφορείου να σε κλέψουν χωρίς να το καταλάβεις. Η λύση? Να βάλεις το πορτοφόλι, το κινητό και τα κλειδιά σε σημείο που μπορείς να ελέγξεις και να έχεις συνεχώς το μυαλό σου εκεί.

-ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΔΙΠΛΑΝΟΣ

Το λεωφορείο, καλώς ή κακώς, είναι το στέκι του κάθε ανώμαλου. Στην πολυκοσμία μπορεί κάποιος να βρει την ευκαιρία να ΄κολλήσει΄ από πίσω σου, ή να σε αγγίζει περισσότερο απ΄ότι πρέπει. Ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος πως αυτό συμβαίνει εσκεμμένα, φρόντισε να απομακρυνθείς. Αν σε ακολουθήσει ή αν είναι αδύνατο να φύγεις από το σημείο που βρίσκεσαι, αντέδρασε και ζήτα του τον λόγο. Οι συγκεκριμένοι βασίζονται στο ότι το θύμα τους συνήθως δεν αντιδράει. Μη ξεχνάς, πως ακόμα κι αυτό είναι μια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης.

-ΘΟΡΥΒΩΔΕΙΣ ΠΑΡΕΕΣ

Κι εκεί που είσαι στιβαγμένος μέσα στο λεωφορείο, μπαίνει μια παρέα παιδιών που δεν σταματάει να γελά, να φωνάζει και γενικά να κάνει φασαρία. Ότι πρέπει για τον πονοκέφαλο σου, έτσι? Τι κάνουμε σ΄αυτή την περίπτωση? Υπομονή! Οι παρατηρήσεις είναι για τους μεγαλύτερους.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 2: ΟΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ

Οι ηλικιωμένοι έχουν συγκεκριμένες ώρες που μπαίνουν στα λεωφορεία, καθώς και συγκεκριμένες στάσεις που κατεβαίνουν (βλέπε ΙΚΑ, νοσοκομεία κλπ). Όπως αναγράφεται στο πάσο κάθε φοιτητή: "ο κάτοχος του παρόντος παρακαλείται να παραχωρεί τη θέση του σε άτομα που χρειάζονται βοήθεια, όπως ηλικιωμένοι κλπ." . Πρόκειται για έναν άγραφο κανόνα, που εφαρμόζεται στα λεωφορεία και είναι αναμφισβήτητα σωστός. Ωστόσο, παρατηρώ πως κάποιες στιγμές, ενώ κάθομαι στο λεωφορείο κι είμαι πολύ κουρασμένη, παρακαλάω να μη μπει καμιά γιαγιά. Γιατί αν μπει η γιαγιά θα έχω τόσες ενοχές, οι Ερινύες θα με βασανίζουν, και φωνές θα μου φωνάζουν:

"-Αν ήσουν εσύ ηλικιωμένη θα ήθελες να κάθεσαι όρθια?"

"-Μα με πονάνε τα πόδια μου, δε μπορώ να σταθώ όρθια!"

"-Σήκω, αλλιώς θα καείς στην κόλαση!!"

Ε, και σηκώνομαι και παραχωρώ τη θέση μου, με την πεποίθηση πως τώρα πια είμαι ένα βήμα πιο κοντά στον παράδεισο. Το θέμα είναι πως το σκεφτόμουν αυτό το θέμα, καθώς με απασχολεί πολύ απ΄ότι έχετε καταλάβει, και κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Δεν είμαστε αναγκασμένοι να δίνουμε τη θέση μας σε κάποιον ηλικιωμένο όταν:

1. ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ

Ας υποθέσουμε πως μια μέρα είσαι τόσο κουρασμένος που δε μπορείς να κάτσεις όρθιος, όσο καλή διάθεση κι αν έχεις να δώσεις τη θέση σου σε κάποιον ηλικιωμένο. Τότε, λοιπό, δικαιούσαι να κάθισμα, ακόμα κι αν υπάρχουν παππούδες τριγύρω.

2. ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ

Όταν το λεωφορείο είναι γεμάτο, θεωρείσαι υπερτυχερός αν κάθεσαι σε θέση, γιατί έτσι έχεις και μεγαλύτερη ασφάλεια από τις καταστάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω.

3. ΟΤΑΝ Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΝΗ

Όταν για παράδειγμα, η διαδρομή σου διαρκεί μια ώρα και παραπάνω, δε γίνεται να χάσεις τη θέση σου. Θα βρεθεί κάποιος άλλος συνομήλικος να την κάνει την καλή την πράξη.

4. ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΝ

Όταν για τους x, y λόγους δε μπορείς, ή δε θέλεις να δώσεις τη θέση σου, θα συναντήσεις ηλικιωμένους που θα κάτσουν από πάνω σου και θα σε κοιτάνε επίμονα, με βλέμμα που σε κάνει να νομίζεις πως είσαι ένοχος για κάποιο έγκλημα. Τότε σου δίδεται άφεση αμαρτιών και μπορείς να απολαύσεις ελεύθερα την υπόλοιπη διαδρομή από τη θέση σου.