"Οι Έλληνες κοιμούνται! Κάντε σιγά να μην ξυπνήσουν!": Μια δήλωση των Ισπανών που έμελλε να αλλάξει το σκηνικό στην Ελλάδα. Εδώ και περίπου δύο εβδομάδες εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίοι συγκεντρώνονται καθημερινά στο Σύνταγμα για να διαδηλώσουν ειρηνικά και να δείξουν την αγανάκτηση τους για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην χώρα. Ένα εγχείρημα που σχολιάστηκε θετικά, ένα κίνημα ανεξάρτητο από κόμματα και παρατάξεις, μια σύγχρονη επανάσταση που ξεκίνησε από το facebook."ΜΙΑ ΟΜΑΔΙΚΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ"
Διάβασα αυτήν την φράση σε μια εφημερίδα και μου φάνηκε τόσο σωστή. Αν έχετε πάει κι εσείς στο Σύνταγμα, ίσως να συμφωνήσετε. Ναι, ο λαός είχε πολλά μαζεμένα μέσα του κι έπρεπε να ξεσπάσει. Στο Σύνταγμα η ομαδική ατμόσφαιρα, η συλλογική προσπάθεια και η αίσθηση της επανάστασης, σε κάνει να νιώθεις μια ανακούφιση. Ο κόσμος ξεσπάει, φωνάζει υβριστικά συνθήματα κατά των πολιτικών, "μουντζώνει" προς την κατεύθυνση της βουλής και κάνει φασαρία με κάθε τρόπο, με σκοπό να ακουστεί. Και ακούγεται. Αναρωτιέμαι, ωστόσο, αν οι συγκεντρώσεις αυτές, τελικά, εκτός από το να εκφράζουν την οργή του λαού, συγχρόνως την αμβλύνουν. Μήπως τελικά αυτός είναι κι ο λόγος που το κίνημα αυτό έχει τραβήξει τόσο τα φώτα της δημοσιότητας, έχοντας ως σκοπό να περάσει στον κόσμο την αίσθηση ότι έκανε μεν ότι μπορούσε για να αντιδράσει, αλλά ενδεχομένως δεν τα κατάφερε? Για πόσο καιρό θα κατεβαίνει ο κόσμος στο Σύνταγμα, στην περίπτωση που βλέπει πως δεν έχει καταφέρει κάτι ουσιαστικό (μέχρι στιγμής), και για πόσο καιρό ακόμα τα μέσα θα ασχολούνται μ΄αυτό το γεγονός??
"ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΛΟΣ, ΜΟΝΟ ΝΕΚΡΟΣ..."
Αυτές τις μέρες είναι πιο επικίνδυνο να είσαι πολιτικός και να επισκέπτεσαι ένα εστιατόριο, παρά να είσαι αστυνομικός και να κάνεις περιπολία στα Εξάρχεια. Η αλήθεια είναι, πως εκτός από μικρές εξαιρέσεις, ο λαός δεν είχε ποτέ κάποια ιδιαίτερη αγάπη για τους πολιτικούς. Αλλά δεν είχε φτάσει ποτέ και σε τέτοιες ακραίες αντιδράσεις. Και δεν μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά. Όπου εμφανιστεί πολιτικός εμφανίζονται σε χρόνο ρεκόρ δεκάδες άνθρωποι με γιαούρτια, ντομάτες ή ακόμα και πέτρες, για τους πολύ τολμηρούς. Κι αυτοί οι βουλευτές, αφού την βλέπουν την κατάσταση, δεν μπορούν να κλειστούνε λίγο στα σπίτια τους? Να μην έχουμε και επεισόδια στους δρόμους. Βέβαια, τις τελευταίες μέρες παρατηρείται συχνά το φαινόμενο διαδηλώσεων ακόμα και έξω από τα σπίτια των πολιτικών.
ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ?
Αλήθεια, περιμέναμε μια δήλωση των Ισπανών για να βγούμε στους δρόμους? Θιχτήκαμε σαν λαός και τώρα θέλουμε να αποδείξουμε το αντίθετο? Μήπως τελικά οι Έλληνες, όντως, άργησαν πολύ να αντιδράσουν? Δεν είναι σα να ξύπνησαν πολύ απότομα και γι΄αυτό αντιδρούν τόσο υπερβολικά, ώστε να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο? Οι Ισπανοί αντέδρασαν στην ώρα τους. Εμείς? Πόσοι από αυτούς που πήγαν αυτές τις μέρες στο Σύνταγμα είχαν ξαναπάει σε αντίστοιχη διαδήλωση κατά των μέτρων και του μνημονίου? Λίγοι φαντάζομαι.. Κι αυτό λέει πολλά! Αναμφισβήτητα, ο λαός έχει τεράστια δύναμη, αλλά γιατί ο Ελληνικός λαός άργησε τόσο να το καταλάβει?
ONE SOLUTION..REVOLUTION!!
Η πρώτη φορά που κατέβηκα στην Αθήνα για να διαδηλώσω ήταν φέτος στο Σύνταγμα με τους Αγανακτισμένους. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι ένα τέτοιο κίνημα με εκφράζει και με αντιπροσωπεύει, κυρίως γιατί δεν ήταν υποκινούμενο από κάποιο κόμμα και δεν εξυπηρετούσε ανώτερα συμφέροντα. Ίσως αυτό να σκέφτηκαν και όλοι οι υπόλοιποι που πάνε καθημερινά στο Σύνταγμα. Δεν ξέρω αν είναι μια σύγχρονη επανάσταση ή μια μόδα που ξεκίνησε από το facebook και τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας. Το μόνο που εύχομαι είναι αυτό το κίνημα να αλλάξει όντως,την κατάσταση, να πραγματοποιήσει τον στόχο του, και να μην ξεθωριάσει η λάμψη του με τον καιρό.
Διάβασα αυτήν την φράση σε μια εφημερίδα και μου φάνηκε τόσο σωστή. Αν έχετε πάει κι εσείς στο Σύνταγμα, ίσως να συμφωνήσετε. Ναι, ο λαός είχε πολλά μαζεμένα μέσα του κι έπρεπε να ξεσπάσει. Στο Σύνταγμα η ομαδική ατμόσφαιρα, η συλλογική προσπάθεια και η αίσθηση της επανάστασης, σε κάνει να νιώθεις μια ανακούφιση. Ο κόσμος ξεσπάει, φωνάζει υβριστικά συνθήματα κατά των πολιτικών, "μουντζώνει" προς την κατεύθυνση της βουλής και κάνει φασαρία με κάθε τρόπο, με σκοπό να ακουστεί. Και ακούγεται. Αναρωτιέμαι, ωστόσο, αν οι συγκεντρώσεις αυτές, τελικά, εκτός από το να εκφράζουν την οργή του λαού, συγχρόνως την αμβλύνουν. Μήπως τελικά αυτός είναι κι ο λόγος που το κίνημα αυτό έχει τραβήξει τόσο τα φώτα της δημοσιότητας, έχοντας ως σκοπό να περάσει στον κόσμο την αίσθηση ότι έκανε μεν ότι μπορούσε για να αντιδράσει, αλλά ενδεχομένως δεν τα κατάφερε? Για πόσο καιρό θα κατεβαίνει ο κόσμος στο Σύνταγμα, στην περίπτωση που βλέπει πως δεν έχει καταφέρει κάτι ουσιαστικό (μέχρι στιγμής), και για πόσο καιρό ακόμα τα μέσα θα ασχολούνται μ΄αυτό το γεγονός??
"ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΛΟΣ, ΜΟΝΟ ΝΕΚΡΟΣ..."
Αυτές τις μέρες είναι πιο επικίνδυνο να είσαι πολιτικός και να επισκέπτεσαι ένα εστιατόριο, παρά να είσαι αστυνομικός και να κάνεις περιπολία στα Εξάρχεια. Η αλήθεια είναι, πως εκτός από μικρές εξαιρέσεις, ο λαός δεν είχε ποτέ κάποια ιδιαίτερη αγάπη για τους πολιτικούς. Αλλά δεν είχε φτάσει ποτέ και σε τέτοιες ακραίες αντιδράσεις. Και δεν μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά. Όπου εμφανιστεί πολιτικός εμφανίζονται σε χρόνο ρεκόρ δεκάδες άνθρωποι με γιαούρτια, ντομάτες ή ακόμα και πέτρες, για τους πολύ τολμηρούς. Κι αυτοί οι βουλευτές, αφού την βλέπουν την κατάσταση, δεν μπορούν να κλειστούνε λίγο στα σπίτια τους? Να μην έχουμε και επεισόδια στους δρόμους. Βέβαια, τις τελευταίες μέρες παρατηρείται συχνά το φαινόμενο διαδηλώσεων ακόμα και έξω από τα σπίτια των πολιτικών.
ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ?
Αλήθεια, περιμέναμε μια δήλωση των Ισπανών για να βγούμε στους δρόμους? Θιχτήκαμε σαν λαός και τώρα θέλουμε να αποδείξουμε το αντίθετο? Μήπως τελικά οι Έλληνες, όντως, άργησαν πολύ να αντιδράσουν? Δεν είναι σα να ξύπνησαν πολύ απότομα και γι΄αυτό αντιδρούν τόσο υπερβολικά, ώστε να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο? Οι Ισπανοί αντέδρασαν στην ώρα τους. Εμείς? Πόσοι από αυτούς που πήγαν αυτές τις μέρες στο Σύνταγμα είχαν ξαναπάει σε αντίστοιχη διαδήλωση κατά των μέτρων και του μνημονίου? Λίγοι φαντάζομαι.. Κι αυτό λέει πολλά! Αναμφισβήτητα, ο λαός έχει τεράστια δύναμη, αλλά γιατί ο Ελληνικός λαός άργησε τόσο να το καταλάβει?
ONE SOLUTION..REVOLUTION!!
Η πρώτη φορά που κατέβηκα στην Αθήνα για να διαδηλώσω ήταν φέτος στο Σύνταγμα με τους Αγανακτισμένους. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι ένα τέτοιο κίνημα με εκφράζει και με αντιπροσωπεύει, κυρίως γιατί δεν ήταν υποκινούμενο από κάποιο κόμμα και δεν εξυπηρετούσε ανώτερα συμφέροντα. Ίσως αυτό να σκέφτηκαν και όλοι οι υπόλοιποι που πάνε καθημερινά στο Σύνταγμα. Δεν ξέρω αν είναι μια σύγχρονη επανάσταση ή μια μόδα που ξεκίνησε από το facebook και τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας. Το μόνο που εύχομαι είναι αυτό το κίνημα να αλλάξει όντως,την κατάσταση, να πραγματοποιήσει τον στόχο του, και να μην ξεθωριάσει η λάμψη του με τον καιρό.
